شطرنج

شطرنج بازی دو نفره‌ای است که بر روی یک صفحه با ۶۴ خانه (۳۲ خانه سیاه و ۳۲ خانه سفید) به وسیله ۳۲ مهره (۱۶ مهره سفید و ۱۶ مهره سیاه) انجام می‌شود. برخی شطرنج را یک سرگرمی می‌دانند و عدّه‌ای دیگر آن را یک ورزش رزمی ذهنی محسوب می‌کنند. موفقیت در این ورزش  بیش از هر چیز به توان تحلیل و فهم انتزاعی ذهن وابسته است.

واژه « شطرنج » تلفظ فارسی « چاتورانگا » است، واژه‌ای که در زبان سانسکریت برای نام گذاری این بازی به کار برده می‌شود، هند جایی‌ است که معمولاً از آن به عنوان نخستین زادگاه این بازی یاد می‌شود. اگر چه بازی ‌های مشابهی در کره، چین، ژاپن و تایلند رواج داشته، اما شطرنج امروزی به این بازی هندی برمی گردد که در دوره  ساسانیان وارد ایران شده و گويند انوشيروان آن را از هند آورده آنگاه در کشورهای اسلامی، اروپا و روسیه  تکامل پیدا کرده ‌است.

صفحة شطرنج یک صفحة مربع ۸ در ۸ خانه ‌است یکی در میان سیاه و سفید هستند. ستون ‌های عمودی روبه‌روی شطرنجبازان با حروف الفبا (از A تا H) و ردیف ‌های افقی با اعداد (۱ تا ۸) مشخص می‌شوند.

۱۶ مهره سفید در ۱۶ خانه دو ردیف یک و دو و ۱۶ مهره سیاه هم در ۱۶ خانه دو ردیف هفت و هشت قرار می‌گیرند، صفحه حتماً بایستی طوری قرار گیرد که اولین خانه سمت راست هر دو شطرنجباز سفید باشد.

مهره های بازی شطرنج

مهره های فوق انواع مهره های بازی شطرنج هستند. شخصی برنده ‌است که بتواند شاه حریف را با خطر زدن (کیش) مواجه کند به طوری که حریف راهی برای « رفع کیش » نداشته باشد.

ادامه مطلب در بخش دوم